Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )
Jounc(-de-coustiero)
Juncus littoralis
Juncaceae
Noms en français : Jonc des grèves, Jonc de Tommasini.
Descripcioun :Aquéu jounc se rescontro soulamen dins li sablo, darrié li duno de mar, dins lou relarg de plano de coustiero. Trachis en mato coume lou jounc-pounchu e ié sèmblo proun. Pamens se pòu destria que fai d'inflourejado mai ramificado e subretout emé soun fru madur pu pichot : 4 mm de loungour pèr lou mai en liogo de 5 e mai pèr Juncus acutus. Coumpara emé lou jounc-pounchu que ié sèmblo proun.
Usanço :Èi bessai manjadis coume soun cousin lou jounc-pounchu, mai n'en sabèn rèn. Escriéure au site s'avès mai d'entresigne.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 20 m
Aparado : Noun
Liò : Mar
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterranenco-Nord-Èst
Ref. sc. : Juncus littoralis C.A.Mey., 1831
(= Juncus tommasini Parl., 1857 )